dagelijkse leven in Lissabon

Boa noite lieve mensen,

Na een week met veel feestjes en de tussenevaluatie van mijn eerste traineeship wordt het maar weer een keer tijd voor een verhaal. Inmiddels zit ik hier alweer iets langer dan een maand, de tijd vliegt! Ik heb het hier ontzettend naar m'n zin, ondanks het weer op dit moment iets minder is. Over 8 dagen vertrekken Lotte, Lisanne, Kalina en ik al naar de Algarve met andere erasmusstudenten. Dat beloofd een week te worden met veel feesten, (hopelijk) zon en gezelligheid!

Ik zie dat ik nog niks verteld heb over mijn stage hier. Ik scoorde een ''good'' op mijn tussenevaluatie daar ben ik erg tevreden mee, aangezien ik nog geen ziekenhuis ervaring had. Ik werk mijn diensten samen met nurse Sofia. Ze werkt al 5 jaar op cardiothoraxchirurgie in het ziekenhuis. Ze spreekt heel goed engels en laat mij veel doen. In de eerste week mocht ik de gemakkelijke vaardigheden doen, zoals een vingerprik om het glucosegehalte in het bloed te bepalen (diabetici), het subcutaan spuiten van antistollingsmedicatie of insuline en het meten van vitale functies zoals: zuurstofgehalte, temp, de hartfrequentie en de bloeddruk. Ik voelde me hierdoor al snel op mijn gemak. Het communiceren met de patiënten is elke keer weer een uitdaging. Soms heb ik het geluk dat er patiënten bij zitten die een goed woordje engels spreken. Maar elke dag leer ik er weer een nieuw woordje bij en gaat de communicatie met de Portugese mensen steeds een beetje beter. Vanaf week twee had ik elke dag een patiënt onder mijn hoede. Voor mijn eerste patiënt schreef ik een verpleegplan (hij sprak goed engels) maar normaal gesproken krijg ik van Sofia een patiënt. Zij draagt hem/haar over aan mij, ik geef dan de medicatie op de voorwaarde dat ik de medicijnen ken, meet de vitale functies en signaleer problemen (of niet) en maak de wonden schoon en verwissel het verband op de wonden. Aan het einde van mijn dienst schrijf ik een overdracht in het Engels en draag ik mijn patiënt over aan Sofia. Het is fijn dat ze me veel laat oefenen met vaardigheden, tegelijkertijd is ze heel kritisch en stelt ze me veel vragen. In mijn laatste week mag ik heel waarschijnlijk een operatie live meemaken, een dagje meelopen op de kinderafdeling en op de intensive care, omdat mijn stagebegeleidster dan op vakantie is. Ik hoop dat ik mijn enthousiasme over het ziekenhuis overbreng in mijn verhaal, want ik heb het echt ontzettend getroffen in het ziekenhuis.

Buiten mijn stage doe ik natuurlijk ook nog andere dingen. Zo is het altijd weer een avontuur als Lisanne en ik gaan koken. Lisanne en ik hebben het allebei al weten te presteren om de elektrische gaspitjes in vuur en vlam te zetten. Grotendeels neemt Lotte dan ook de taak van kok op haar. Behalve dat, heeft Lisanne het ook al weten te presteren het bakpapier in de fik te zetten (perongeluk) gelukkig zijn er geen gewonden gevallen en is het vuur vanzelf weer gedoofd. Het koken is geen straf voor ons want het is vaak één en al gezelligheid tijdens het eten, koken en afwassen.

Als wij op pad gaan, moeten we voor bijna alles met de metro, behalve voor de supermarkt, school en het sportpark. Wij hebben dan ook al de nodige avonturen beleefd tijdens de ritjes. Het gebeurde namelijk regelmatig dat we boodschappen deden met onze handbagagekoffers en dat wij dan zelf door de poortjes waren en dat onze koffer achterbleef. Soms moest er een mannetje van de kiosk bij komen om onze koffer te redden, inmiddels zijn we hierin getraind en overkomt ons dit niet meer. Het is mij ook al een keer overkomen dat Lotte nog bovenaan de trap stond te kijken welke metro we eigenlijk moesten nemen, Lisanne al beneden in de metro zat en ik er tussenin om Lotte te roepen dat we DEZE metro moesten hebben en dat ze op moest schieten omdat Lisanne al in de metro zat, ondertussen was ik aan het rennen om nog op tijd in de metro te springen. Ik was net te laat en rende tegen de deuren op. Bedankt Lotte! Gelukkig hebben Lotte en Lisanne er in ieder geval vermakelijk om kunnen lachen en nog een tiental mensen in de metro.

Wat hebben we zoal gedaan buiten het boodschappen doen, koken, wassen, stagelopen en sporten? We zijn al best veel uitgeweest en we hebben al twee verjaardagen gevierd van twee andere erasmusstudenten, die ook verpleegkunde studeren. O.a. van een meisje uit Estland. We dronken eerst wat op de campus en zijn daarna naar club Lust gegaan in terreiro de paco. Een leuke avond met gratis sangria en champagne. De dag ervoor waren Lotte en ik al naar een glowparty in Urban beach geweest (na een avonddienst in het ziekenhuis) Wauw, wat een mooie discotheek en wat een leuk avondje was dat! En Portugese jongens hebben een beetje moeite met het woordje ''nee''. Wanneer wij nee zeggen dan proberen ze minimaal nog een keer of tien om toch hun zin te krijgen. Dit lukt ze natuurlijk niet. Na deze zware avonden had ik een dagje vrij, ik heb dan ook niks bijzonders gedaan. Ojaa, 9u uit bed om de zonsverduistering te zien. Ik zag natuurlijk niks en was voor niks zo vroeg opgestaan. Toch maar weer mijn bed ingekropen om de nodige uurtjes slaap in te halen. Zaterdag had ik een vroege dienst op stage, na mijn stage heb ik mezelf snel omgekleed om me klaar te maken voor Gabriela's birthday party. Met de andere erasmus verpleegkunde studenten zijn we lekker uit eten geweest in het hardrockcafé en zijn daarna in een barretje in Bairro alto gestrand. We dronken met z'n allen een bucket sangria. Iemand vond het grappig om de sangria te laten borrelen, waarop iemand anders zei:''EEN BEEST'' (voor de grap natuurlijk) Lisanne schrok en sprong bijna van haar stoel toen ze de sangria zag borrelen. Ze dacht echt dat er een beest in de sangria zat. Wij kwamen niet meer bij van het lachen natuurlijk. Ook aan deze avond kwam een einde. Ik was gesloopt na drie dagen feesten en werken. Helaas moet ik er nu de consequenties van ondervinden. Sinds zondag ontzettend last van mijn keel, verkouden en verhoging. Nu maar even een paar dagen rustig aan doen aangezien ik wel fit wil zijn tijdens onze trip naar Lagos in de Algarve.

Veel culturele hotspots hebben we nog niet gezien. Maar we hebben laatst een bezoekje gebracht aan belém, een mooie plaats aan de taag met veel mooie gebouwen (die we niet bezocht hebben) Lotte en Lisanne geven daar niet zoveel om. We hebben natuurlijk wel de pasteis de Belém geproefd en het was heerlijk. We moesten even in de rij staan, maar het was de moeite waard. Ook hebben we nog een bezoekje gebracht aan een botanische tuin, die verre van ''in bloei'' stond, toch hebben we leuke foto's kunnen maken. Tot slot zijn we met de hop on hop off bus naar oriente gereisd en we zijn met de kabelbaan naar de andere kant van het expogebied gegaan. Leuk om het gebied een keertje gezien te hebben vanaf die hoogte. Ojaa en ik zou het bijna vergeten maar we hebben ook nog een dagje mogen genieten van Carcavelos beach in onze bikini. Geen straf in maart.
Nu ik dit verhaal zit te typen is het weer wel anders, er woeit zo'n harde wind op het momemt dat de deur en de ramen aan het rammelen zijn in het kozijn. (Ik hoop maar dat we hier veilig zitten)

Liefs uit Lissabon!